Voor een beter begrip van dit artikel is het goed om eerst het flipboek ‘Functionele klachten' te lezen.
Tijdens mijn opleiding werd er nog van uitgegaan, dat hoofdpijn bij kinderen nauwelijks voorkomt, en dus een slecht teken was. Vreemd eigenlijk, want zelf weet ik nog uit mijn eigen kindertijd, dat bijvoorbeeld veel huilen, om welke reden dan ook, vaak gevolgd werd door echte hoofdpijn. Rustig even gaan liggen hielp, met een koel (nat) washandje op voorhoofd en ogen, en heel soms iets als een kinder-paracetamol. Wát daarvan hielp – rust, de koelte van het washandje (en ev. de pijnstiller) – weet ik niet, maar in elk geval zakte de hoofdpijn erna wel af.
Hoofdpijn bleek toch ook een klacht te zijn, waarmee ik geregeld een kind met zijn ouders op het spreekuur zag. Zelden bleek het dan te gaan om iets vervelends als migraine (of iets nog vervelenders), en het was dan ook hoogst zelden, dat er bij het lichamelijk onderzoek iets bijzonders werd gevonden (als dat toch het geval was, kon dat een reden tot grote zorg zijn). Bij ‘gewone’ hoofdpijn vind je niets afwijkends, noch bij kinderen, noch bij volwassenen – volwassenen hebben overigens wél meer mogelijkheden om een ‘niet-gewone hoofdpijn’ te ontwikkelen.
Pijn is een signaal
Pijn is altijd een signaal, dat er iets niet helemaal goed gaat – en is dus nuttig. Volkomen terecht dus, dat ouders met hun kind met hoofdpijn naar de dokter gaan. Als ouder maak je je zorgen over de oorzaak van de hoofdpijn – hoe zelden dat dan ook de uiting van iets ernstigs is. Maar ook als je als ouder zelf geregeld last van hoofdpijn hebt, dan weet je wat het betekent om hoofdpijn te hebben, en heb je dus met je kind te doen – heel begrijpelijk.
Als de kinderarts bij nauwgezet lichamelijk onderzoek niets afwijkends vindt, kun je er als ouders redelijkerwijze van op aan, dat er niets ernstigs aan de hand is. Maar wat speelt er dan wél?
Allereerst is ook hier weer ‘de mate waarin hoofdpijn optreedt’ van belang: Speelt deze klacht af en toe, of vaak? In het eerste geval hoef je niet zoveel, en volstaat het om je kind weer even tot rust te brengen – ‘even liggen met …… knuffel, washandje, e.d.’. Indien je kind vaak met hoofdpijn bij je komt, is dat wel degelijk iets om bij stil te staan.
Het kan zijn, dat hij inderdaad zo vaak hoofdpijn heeft - dat is een serieus signaal, en kan zeer wel betekenen dat te vaak ‘de boog te zeer gespannen staat’. Zo vaak last hebben van gespannenheid is niet goed. Probeer zelf na te gaan wat een reden kan zijn voor zo veel psychische spanning, en als je er niet uitkomt, zoek vooral hulp hierbij.
Een moeilijkheid bij ‘gewone hoofdpijn’ is, dat het niet te objectiveren is, niet door jou als ouder en niet door de dokter. Een hoofdpijnklacht door een jong kind is nog moeilijker te plaatsen.
Hoofdpijn als kinder-klacht komt ook veel voor in gezinnen, waar een van de ouders veel last van hoofdpijn heeft. Gaat het dan om een familiair probleem, zoiets als erfelijke hoofdpijn, of om iets heel anders? Het zou natuurlijk kunnen, dat een kind van een moeder die vaak hoofdpijn heeft, ook hoofdpijnklachten krijgt. Maar we zien dan toch wel vaak, dat dit slechts in een bepaalde fase van het kinderleven speelt, terwijl moeders hoofdpijnklachten wél gewoon doorgaan:
Pijnsignaal niet altijd pijn
Laat je nu door mijn volgende opmerkingen niet van de wijs brengen, maar lees ze eerst rustig helemaal door:
Het is namelijk ook zeer wel mogelijk, dat je kind helemaal geen hoofdpijn heeft. Wees gerust, dat is helemaal niet gek, en heeft ook niets van doen met onwaarheid of jokken.
Als je als jong kind namelijk nooit hoofdpijn hebt gehad weet je echt niet wat hoofdpijn is. Maar net zo als een kind “Ik ook” zegt op een ouderlijke opmerking als “Ik heb honger”, zo kan hij ook wel eens “Ik ook” zeggen als moeder noemt hoofdpijn te hebben. En dan ..…..? Dan reageert moeder natuurlijk verontrust en schrikt: “hij zal toch niet ook zulke hoofdpijn-klachten krijgen als ik heb ……..?!” Een heftige reactie, die je kind echt niet ontgaat, en waar hij van leert. ‘Dus als ik echt alle aandacht van mijn moeder wil hebben, dan moet ik zeggen dat ik hoofdpijn heb’.
Onzin natuurlijk, dat een jong kind aldus zou redeneren, maar zo werkt het wél. Er is een jong kind nu eenmaal echt alles aan gelegen, om alle aandacht van zijn moeder te kunnen krijgen. Dat is goed, en het hoort echt bij die leeftijd. Het is geen jokken, maar het betekent, dat hij een van moeders ‘rode knoppen’ heeft gevonden, en dat die dus ook worden gebruikt ‘voor het goede doel’. Hij gaat echt nog leren om betere en meer zinvolle knoppen te vinden bij zijn ouders, en bij anderen.
“Hoe zeker kan ik er dan van zijn, dat hij niet echt hoofdpijn heeft?”. Daar kan ik eenvoudigweg niet zeker van zijn, maar de tijd zal het leren. Maar je zou er al sneller achter kunnen komen, door echt weinig aandacht aan zijn ‘hoofdpijn’ te schenken, en vooral niet heftig of erg troostend te reageren. Als dat je werkelijk lukt, dan gaat deze fase in een paar weken voorbij.
En blijf je toch twijfelen? Ga dan even bij je huisdokter langs.
Terug naar Welke klachten? : klik hier
Met dank aan WikiHow voor de cover afbeelding https://nl.wikihow.com/Van-hoofdpijn-bij-kinderen-afkomen
Tijdens mijn opleiding werd er nog van uitgegaan, dat hoofdpijn bij kinderen nauwelijks voorkomt, en dus een slecht teken was. Vreemd eigenlijk, want zelf weet ik nog uit mijn eigen kindertijd, dat bijvoorbeeld veel huilen, om welke reden dan ook, vaak gevolgd werd door echte hoofdpijn. Rustig even gaan liggen hielp, met een koel (nat) washandje op voorhoofd en ogen, en heel soms iets als een kinder-paracetamol. Wát daarvan hielp – rust, de koelte van het washandje (en ev. de pijnstiller) – weet ik niet, maar in elk geval zakte de hoofdpijn erna wel af.
Hoofdpijn bleek toch ook een klacht te zijn, waarmee ik geregeld een kind met zijn ouders op het spreekuur zag. Zelden bleek het dan te gaan om iets vervelends als migraine (of iets nog vervelenders), en het was dan ook hoogst zelden, dat er bij het lichamelijk onderzoek iets bijzonders werd gevonden (als dat toch het geval was, kon dat een reden tot grote zorg zijn). Bij ‘gewone’ hoofdpijn vind je niets afwijkends, noch bij kinderen, noch bij volwassenen – volwassenen hebben overigens wél meer mogelijkheden om een ‘niet-gewone hoofdpijn’ te ontwikkelen.
Pijn is een signaal
Pijn is altijd een signaal, dat er iets niet helemaal goed gaat – en is dus nuttig. Volkomen terecht dus, dat ouders met hun kind met hoofdpijn naar de dokter gaan. Als ouder maak je je zorgen over de oorzaak van de hoofdpijn – hoe zelden dat dan ook de uiting van iets ernstigs is. Maar ook als je als ouder zelf geregeld last van hoofdpijn hebt, dan weet je wat het betekent om hoofdpijn te hebben, en heb je dus met je kind te doen – heel begrijpelijk.
Als de kinderarts bij nauwgezet lichamelijk onderzoek niets afwijkends vindt, kun je er als ouders redelijkerwijze van op aan, dat er niets ernstigs aan de hand is. Maar wat speelt er dan wél?
Allereerst is ook hier weer ‘de mate waarin hoofdpijn optreedt’ van belang: Speelt deze klacht af en toe, of vaak? In het eerste geval hoef je niet zoveel, en volstaat het om je kind weer even tot rust te brengen – ‘even liggen met …… knuffel, washandje, e.d.’. Indien je kind vaak met hoofdpijn bij je komt, is dat wel degelijk iets om bij stil te staan.
Het kan zijn, dat hij inderdaad zo vaak hoofdpijn heeft - dat is een serieus signaal, en kan zeer wel betekenen dat te vaak ‘de boog te zeer gespannen staat’. Zo vaak last hebben van gespannenheid is niet goed. Probeer zelf na te gaan wat een reden kan zijn voor zo veel psychische spanning, en als je er niet uitkomt, zoek vooral hulp hierbij.
Een moeilijkheid bij ‘gewone hoofdpijn’ is, dat het niet te objectiveren is, niet door jou als ouder en niet door de dokter. Een hoofdpijnklacht door een jong kind is nog moeilijker te plaatsen.
Hoofdpijn als kinder-klacht komt ook veel voor in gezinnen, waar een van de ouders veel last van hoofdpijn heeft. Gaat het dan om een familiair probleem, zoiets als erfelijke hoofdpijn, of om iets heel anders? Het zou natuurlijk kunnen, dat een kind van een moeder die vaak hoofdpijn heeft, ook hoofdpijnklachten krijgt. Maar we zien dan toch wel vaak, dat dit slechts in een bepaalde fase van het kinderleven speelt, terwijl moeders hoofdpijnklachten wél gewoon doorgaan:
Pijnsignaal niet altijd pijn
Laat je nu door mijn volgende opmerkingen niet van de wijs brengen, maar lees ze eerst rustig helemaal door:
Het is namelijk ook zeer wel mogelijk, dat je kind helemaal geen hoofdpijn heeft. Wees gerust, dat is helemaal niet gek, en heeft ook niets van doen met onwaarheid of jokken.
Als je als jong kind namelijk nooit hoofdpijn hebt gehad weet je echt niet wat hoofdpijn is. Maar net zo als een kind “Ik ook” zegt op een ouderlijke opmerking als “Ik heb honger”, zo kan hij ook wel eens “Ik ook” zeggen als moeder noemt hoofdpijn te hebben. En dan ..…..? Dan reageert moeder natuurlijk verontrust en schrikt: “hij zal toch niet ook zulke hoofdpijn-klachten krijgen als ik heb ……..?!” Een heftige reactie, die je kind echt niet ontgaat, en waar hij van leert. ‘Dus als ik echt alle aandacht van mijn moeder wil hebben, dan moet ik zeggen dat ik hoofdpijn heb’.
Onzin natuurlijk, dat een jong kind aldus zou redeneren, maar zo werkt het wél. Er is een jong kind nu eenmaal echt alles aan gelegen, om alle aandacht van zijn moeder te kunnen krijgen. Dat is goed, en het hoort echt bij die leeftijd. Het is geen jokken, maar het betekent, dat hij een van moeders ‘rode knoppen’ heeft gevonden, en dat die dus ook worden gebruikt ‘voor het goede doel’. Hij gaat echt nog leren om betere en meer zinvolle knoppen te vinden bij zijn ouders, en bij anderen.
“Hoe zeker kan ik er dan van zijn, dat hij niet echt hoofdpijn heeft?”. Daar kan ik eenvoudigweg niet zeker van zijn, maar de tijd zal het leren. Maar je zou er al sneller achter kunnen komen, door echt weinig aandacht aan zijn ‘hoofdpijn’ te schenken, en vooral niet heftig of erg troostend te reageren. Als dat je werkelijk lukt, dan gaat deze fase in een paar weken voorbij.
En blijf je toch twijfelen? Ga dan even bij je huisdokter langs.
Terug naar Welke klachten? : klik hier
Met dank aan WikiHow voor de cover afbeelding https://nl.wikihow.com/Van-hoofdpijn-bij-kinderen-afkomen