Stotteren
Stotteren is vooral een 'spreekprobleem' en niet zozeer een 'spraakprobleem'. Dit lijkt verwarrend, maar het wil zeggen dat het probleem niet in het 'spraakorgaan' zelf zit, maar maar in de aansturing daarvan. Het zijn bepaalde omstandigheden, die de mogelijkheid tot vloeiend spreken van sommige mensen kunnen verstoren. Een belangrijk punt daarin is communicatie, en eventuele spanning die dit oproept. Naast een lichamelijke factor in het zenuwstelsel is stotteren daarmee vooral ook een psychisch probleem - wat bepaald niet wil zeggen dat het 'tussen de oren zit'. Niet voor niets staat stotteren hier onder de 'functionele klachten', onder 'lichaam en geest'.
De kwetsbare leeftijd om te gaan stotteren ligt ongeveer tussen de 3 en 7 jaar. Corrigeer je kind in deze episode daarom vooral niet in de manier waarop hij spreekt, maar luister naar wat hij te zeggen heeft !
Als een kind na ca het 8e jaar nog stottert, dan heeft zich dit in hem vastgezet, gefixeerd. Dán kan een logopedist in samenwerking met een psycholoog hem goed helpen om zowel psychisch als spraaktechnisch met dit probleem om te gaan - Niet eerder. Kies hierbij zo mogelijk voor een logopedist-stottertherapeut, maar die zijn er niet veel.
Met meer achtergrond krijg je meer duidelijkheid over (gaan) stotteren - dat lees je in de pagina's 2 t/m 4 van dit flipboek. En mocht je nóg meer willen weten, dan volgen de bladzijden 5 t/m 8 nog.
Om dit flipboek goed te kunnen lezen, ga je naar de 3 puntjes ⁞ rechts in de bovenbalk - en kies daar 'Fullscreen'.
Je kunt ook met Ctrl + de tekst vergroten. Als je het nog groter wilt zien, kun je op het vergrootglas links klikken - met je linker muisknop kan je dan de bladzij schuiven tot waar je dat wenst (niet geschikt voor smartphones).
Stotteren is vooral een 'spreekprobleem' en niet zozeer een 'spraakprobleem'. Dit lijkt verwarrend, maar het wil zeggen dat het probleem niet in het 'spraakorgaan' zelf zit, maar maar in de aansturing daarvan. Het zijn bepaalde omstandigheden, die de mogelijkheid tot vloeiend spreken van sommige mensen kunnen verstoren. Een belangrijk punt daarin is communicatie, en eventuele spanning die dit oproept. Naast een lichamelijke factor in het zenuwstelsel is stotteren daarmee vooral ook een psychisch probleem - wat bepaald niet wil zeggen dat het 'tussen de oren zit'. Niet voor niets staat stotteren hier onder de 'functionele klachten', onder 'lichaam en geest'.
De kwetsbare leeftijd om te gaan stotteren ligt ongeveer tussen de 3 en 7 jaar. Corrigeer je kind in deze episode daarom vooral niet in de manier waarop hij spreekt, maar luister naar wat hij te zeggen heeft !
Als een kind na ca het 8e jaar nog stottert, dan heeft zich dit in hem vastgezet, gefixeerd. Dán kan een logopedist in samenwerking met een psycholoog hem goed helpen om zowel psychisch als spraaktechnisch met dit probleem om te gaan - Niet eerder. Kies hierbij zo mogelijk voor een logopedist-stottertherapeut, maar die zijn er niet veel.
Met meer achtergrond krijg je meer duidelijkheid over (gaan) stotteren - dat lees je in de pagina's 2 t/m 4 van dit flipboek. En mocht je nóg meer willen weten, dan volgen de bladzijden 5 t/m 8 nog.
Om dit flipboek goed te kunnen lezen, ga je naar de 3 puntjes ⁞ rechts in de bovenbalk - en kies daar 'Fullscreen'.
Je kunt ook met Ctrl + de tekst vergroten. Als je het nog groter wilt zien, kun je op het vergrootglas links klikken - met je linker muisknop kan je dan de bladzij schuiven tot waar je dat wenst (niet geschikt voor smartphones).
Dit artikel is hieronder als pdf te downloaden (Marchinus Hofkamp, kinderarts n.p)
| 2020-05-01_stotteren_def.pdf |
Wie als professional met stotteren te maken heeft, zal na het lezen van dit flipboekje opmerken, dat de inhoud niet overeenkomt met wat de Nederlandse Verenigingen van Logopedisten en Stottertherapeuten (NVLF en NVST) in hun richtlijn schrijven. De richtlijncommissie blijkt echter voor deze richtlijn helemaal uitgegaan te zijn van stotteren als puur 'neurologisch' probleem, en de voorzitter uitte haar weerstand tegen elke labeling als 'psychisch' tegenover mij.
Maar in de uitgebreide zoekopdracht van de commissie ben ik nergens termen als bijvoorbeeld psych, fear, anxious, of parental style tegengekomen. Wel in verschillende artikelen, omdat ook die niet altijd om de psyche heen kunnen.
Wat in de richtlijn 2020 mist, is wat Alex Paiu in zijn boek “Self-therapy for the stutterer” schrijft: "The statement can be made that stuttering is largely what the stutterer does trying not to stutter". Maar alleen psychisch is stotteren óók niet. Het is dan ook niet voor niets, dat dit probleem onder de tab.'Lichaam en geest' is ingedeeld, als functioneel probleem.
Dat de richtlijn 2020 (net als in 2014) de psychische kant van stotteren goeddeels negeert, is een ernstig manco aan deze Richtlijn, die wellicht bij grotere kinderen met 'gefixeerd' stotteren nog wel nuttig kan zijn voor stottertherapeuten. Maar 'therapie' bedrijven bij jongere kinderen bij wie het stotteren nog niet gefixeerd is, kan gemakkelijk hun onbevangenheid doorbreken, waarmee dit eerder schadelijk is dan behulpzaam.
Terug naar "Welke klachten?" : klik hier
Maar in de uitgebreide zoekopdracht van de commissie ben ik nergens termen als bijvoorbeeld psych, fear, anxious, of parental style tegengekomen. Wel in verschillende artikelen, omdat ook die niet altijd om de psyche heen kunnen.
Wat in de richtlijn 2020 mist, is wat Alex Paiu in zijn boek “Self-therapy for the stutterer” schrijft: "The statement can be made that stuttering is largely what the stutterer does trying not to stutter". Maar alleen psychisch is stotteren óók niet. Het is dan ook niet voor niets, dat dit probleem onder de tab.'Lichaam en geest' is ingedeeld, als functioneel probleem.
Dat de richtlijn 2020 (net als in 2014) de psychische kant van stotteren goeddeels negeert, is een ernstig manco aan deze Richtlijn, die wellicht bij grotere kinderen met 'gefixeerd' stotteren nog wel nuttig kan zijn voor stottertherapeuten. Maar 'therapie' bedrijven bij jongere kinderen bij wie het stotteren nog niet gefixeerd is, kan gemakkelijk hun onbevangenheid doorbreken, waarmee dit eerder schadelijk is dan behulpzaam.
Terug naar "Welke klachten?" : klik hier